Berlin, stolica III Rzeszy skapitulowała 2 maja. Pomimo jego upadku, nie wszystkie oddziały niemieckie złożyły broń. Walki toczyły się jeszcze m. in. w północnej części Włoch oraz w szerokim pasie od wysokości Drezna i Pragi po Innsbruck i Zagrzeb. 5 maja 1945 r. rozpoczęły się rozmowy kapitulacyjne.
Alianci zażądali poddania wojsk niemieckich na wszystkich frontach. Po dwóch dniach, 7 maja 1945 r., we francuskim Reims podpisano akt bezwarunkowej kapitulacji Niemiec. Stronę aliancką reprezentowali generałowie Walter Bedell, Iwan Susłoparow i François Sevez. W imieniu Rzeszy Niemieckiej akt kapitulacji podpisał gen. Alfred Jodl. Na jego mocy siły niemieckie zostały zobowiązane do zaprzestania działań wojennych do 8 maja 1945 r. do godz. 23:01 - wskazują historycy z Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
Niestety dla wielu państw klęska nazistowskich Niemiec nie oznaczała odzyskania wolności. Dla milionów przedstawicieli Europy Środkowo-Wschodniej, koniec II wojny światowej oznaczał początek czerwonego zniewolenia i konieczność kontynuowania walki o utraconą niepodległość. W Polsce ponad sto tysięcy osób podjęło czynny opór przeciwko Związkowi Sowieckiemu i tworzoną przez Stalina komunistyczną władzą. Dla Polski, która jako pierwsza stanęła do walki z III Rzeszą i Sowietami, wojna o niepodległość zakończyła się dopiero w 1989 r. Natomiast 24 kwietnia 2015r. - 8 maja ustanowiono w Polsce - Narodowym Dniem Zwycięstwa.
Mimo, iż w Europie wojenna zawierucha dobiegła końca, to nadal na Dalekim Wschodzie toczyły się walki z Japonią. Dopiero jej kapitulacja - 2 września 1945 r. - była zwieńczeniem końca II wojny światowej, która pochłonęła ponad 50 mln ofiar - poległych, zamordowanych i zmarłych w wyniku działań wojennych. Druga wojna światowa trwała 6 lat. Uczestniczyły w niej 72 państwa i ponad miliard 700 milionów ludzi. Działania zbrojne prowadzono na terytorium 40 krajów.